ARKI WAN TORI - Cobi Pengel

Ze is terug. Enkele decennia geleden woonde ze aan de overkant, toen ze nog een klein meisje was. Tientallen jaren volledig verdwenen van mijn radar maar nu dus terug. Ze is in die tijd ‘grote-mamma-buurvrouw’ geworden en ze is teruggekeerd met haar dochtertje ‘kleine-schat-buurvrouwtje’. Zo noem ik ze stiekem…. Ik heb altijd vermoed dat haar ouders haar bijzonder welluidende naam zelf bedacht hebben, de naam van ‘kleine- schat- buurvrouwtje’ klinkt exotisch, pittig en een beetje ondeugend. Behalve door het forse leeftijdsverschil worden we gescheiden door het onverbiddelijke asfalt van de straat en sinds vorig jaar ook door het nog onverbiddelijker coronavirus. We communiceren via de email en als we toevallig tegelijkertijd buiten zijn, wuiven we en roepen we een groet. Als ik eens een keer met alleen ‘kleine-schat-buurvrouwtje’ op deze wijze communiceer, loopt ze na het wuiven en groeten snel naar binnen om ‘grote-mamma-buurvrouw’ te melden: ‘Mamma…, tante Cobi heeft naar me gewuifd!’ Toen ze pas aan de overkant woonden, voor de coronatijd, was er even fysiek contact toen ik enkele bij Publishing Services Suriname gekochte kinderboekjes bracht. ‘Kleine-schat-buurvrouwtje’ beloonde me met een heerlijke knuffel; de boekjes waren zeer welkom. ‘Kleine-schat-buurvrouwtje’ houdt ervan om voorgelezen te worden, vertelde ‘grote-mamma-buurvrouw’. Een andere vorm van contact waren de manja’s die ik soms, in een plastic zak vastgebonden aan mijn hek vond, als ik ‘s morgens vroeg de krant uit de brievenbus haalde. Behalve manja’s was er een keer versgeplukte klaroen uit hun tuin! Op een dag berichtte ‘grote-mamma-buurvrouw’ me trots dat ze samen met een vriend een podcast begonnen was waarop ze Surinaamse kinderverhaaltjes vertelt. Leuk, leuk, leuk, zo’n initiatief. De podcast opent met een vrolijk (bekend) liedje en toont twee ‘roddelende’ grietjebies. Ik stel me voor dat de ene grietjebie tegen de andere zegt: ‘Arki wan tori’, want dat is de naam van de podcast: Arki Wan Tori ! (Arki Wan Tori - YouTube) (Arki Wan Tori • A podcast on Anchor) Het vrolijke liedje en de grietjebies zorgen ervoor dat je aandacht er meteen helemaal bij is,wat ook de bedoeling is, want na het liedje en de grietjebies leest ‘grote-mamma-buurvrouw’ een verhaaltje voor. En, zoals het mijzelf jaren geleden is vergaan, zo vergaat het ‘grote-mamma-buurvrouw’: na een poosje andermans verhaaltjes te hebben voorgelezen, krijgt ‘grote-mamma-buurvrouw’ op een gegeven moment zin om het zelf ook eens te proberen, aangestoken door hetzelfde ‘schrijfvirus’ dat mij jaren geleden aanstak. Al gauw mailt ze me haar eigen kinderverhaaltjes met het verzoek om die te screenen, een verzoek waaraan ik maar al te graag voldeed. Ik weet dat ze het druk heeft met haar werk (de podcast is natuurlijk een hobby), maar ik hoop dat haar enthousiasme van blijvende aard is en we ook van haarzelf nog veel echte Surinaamse kinderverhaaltjes via ‘Arki Wan Tori’ zullen horen. En wie weet zit er in de toekomst zelfs een kinderboek in.